Hyper-Threading, x86 mikroişlemcilerde gerçekleştirilen hesaplamaların paralelleştirilmesini (bir kerede birden çok görevi yerine getirme) geliştirmek için kullanılan Intel’in tescilli eşzamanlı çoklu iş parçacığı (SMT) uygulamasıdır. Şubat 2002’de Xeon sunucu işlemcilerinde ve Kasım 2002’de Pentium 4 masaüstü işlemcilerinde tanıtıldı. O zamandan beri Intel, bu teknolojiyi diğerlerinin yanı sıra Itanium, Atom ve Core ‘i’ Serisi CPU’lara dahil etti.

İşletim sistemi, fiziksel olarak mevcut olan her işlemci çekirdeği için iki sanal (mantıksal) çekirdeğe hitap eder ve mümkün olduğunda iş yükünü aralarında paylaşır. Hiper iş parçacığı oluşturmanın ana işlevi, işlem hattındaki bağımsız talimatların sayısını artırmaktır; birden çok talimatın paralel olarak ayrı veriler üzerinde çalıştığı süperskalar mimariden yararlanır. HTT ile, bir fiziksel çekirdek, işletim sistemine iki işlemci olarak görünür ve çekirdek başına iki işlemin eşzamanlı zamanlamasına olanak tanır. Ayrıca, iki veya daha fazla işlem aynı kaynakları kullanabilir: Bir işlemin kaynakları mevcut değilse, kaynakları mevcutsa başka bir işlem devam edebilir.

İşletim sisteminde eşzamanlı çoklu iş parçacığı desteği gerektirmesine ek olarak, hiper iş parçacığı yalnızca kendisi için özel olarak optimize edilmiş bir işletim sistemi ile uygun şekilde kullanılabilir.