Sayılar (Numbers)

• int: Tamsayıları temsil eder. Örnek: 5, -10, 1000.
• float: Ondalık sayıları temsil eder. Örnek: 3.14, -0.5, 2.0.
• complex: Karmaşık sayıları temsil eder. Örnek: 2 + 3j, -1 – 4j.

Metin Dizileri (Strings)

• str: Metin verilerini temsil eder. Örnek: “Merhaba, dünya!”, ‘Python’.

 

Listeler (Lists)

• list: Birden çok veriyi sıralı bir şekilde depolar. Örnek: [1, 2, 3], [“elma”, “armut”, “kiraz”].

 

Demetler (Tuples)

• tuple: Listelere benzer, ancak değiştirilemezler (immutable). Örnek: (1, 2, 3), (“Ankara”, “İstanbul”).

 

Sözlükler (Dictionaries)

• dict: Anahtar-değer çiftlerini içeren bir koleksiyon veri tipidir. Örnek: {“ad”: “Ali”, “yaş”: 30}.

 

Kümeler (Sets)

• set: Tekil ve sırasız verileri saklar. Örnek: {1, 2, 3}, {“elma”, “armut”, “kiraz”}.,

 

Boolean (Booleans)

• bool: True veya False değerlerini temsil eder. Koşullu ifadelerde kullanılır.

 

None Type (None)

• None: Herhangi bir değer olmayan veya boş bir değeri temsil eder. Özellikle bir fonksiyonun bir şey döndürmediği durumlarda kullanılır.

 

Bu veri tipleri, Python programlarının temel yapı taşlarıdır ve çeşitli uygulamalarda kullanılırlar. Ayrıca, Python’da özel veri tipleri oluşturmak için sınıf tanımlamaları da yapabilirsiniz. Python’ın dinamik tip sistemine sahip olması, bir değişkenin veri tipinin çalışma zamanında belirlenebilir olduğu anlamına gelir. Bu, Python’ı esnek ve güçlü bir dil yapar.

Ayrıca, Python’da veri tipi dönüşümleri yapabilirsiniz. Örneğin, bir tamsayıyı bir ondalık sayıya veya bir metin dizesine dönüştürebilirsiniz. Bu, veri manipülasyonu ve dönüşümü için önemlidir.

Python’ın veri tipleri, çeşitli programlama görevlerini gerçekleştirmenize olanak tanır ve dilin genel kullanımını kolaylaştırır. İyi bir Python programcısı olmak için bu veri tiplerini iyi anlamak ve etkili bir şekilde kullanabilmek önemlidir.