İngilizce hali ile Dual-Tone Multi-Frequency Signaling (DTMF), Türkçe hali ile Çift Tonlu Çok Frekanslı Sinyalizasyon, telefon ekipmanı ile diğer iletişim cihazları ve anahtarlama merkezleri arasındaki telefon hatları üzerinden ses-frekans bandını kullanan bir telekomünikasyon sinyalizasyon sistemidir. DTMF ilk olarak Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Bell System‘de geliştirilmiştir. 1963’ten başlayarak telefon müşterilerine sağlanan butonlu telefonlarda kullanım için Touch-Tone ticari markası altında tanıtılmıştır. DTMF, ITU-T Recommendation Q.23 olarak standartlaştırılmıştır. İngiltere’de MF4 olarak da bilinmektedir.

Bir telefon tuş takımı kullanan Touch-Tone sistemi, yavaş yavaş döner kadran kullanımının yerini almıştır. Sabit ve mobil hatlar için endüstri standardı haline gelmiştir. Diğer çoklu frekans sistemleri, telefon ağı içinde dahili sinyalleşme için kullanılmaktadır.

Çok Frekanslı Sinyal

DTMF‘in geliştirilmesinden önce, telefon numaraları, Amerika Birleşik Devletleri’nde daha yaygın olarak İngilizce hali ile pulse dialing (dial pulse, DP), Türkçe hali ile darbeli arama olarak bilinen loop-disconnect (LD) sinyaliyle kullanıcılar tarafından aranabiliyordu. Telefon santrali ile arayan kişinin telefonu arasındaki yerel döngüdeki akımı, her yöne döndürüldükten sonra dinlenme konumuna geri dönerken, döner kadran tarafından çalıştırılan telefondaki bir anahtar ile kesin bir oranda keserek çalışır. İstenilen numara değişim ekipmanı, çevirme darbelerine ya doğrudan röleleri çalıştırarak ya da numarayı, aranan numarayı kaydeden bir rakam kaydında saklayarak yanıt verir. Bu tür aramanın mümkün olduğu fiziksel mesafe, elektriksel bozulmalarla sınırlandırıldı ve yalnızca bir hattın uç noktaları arasındaki doğrudan metalik bağlantılarla mümkün olmuştur. Daha uzun mesafelerde arama yapmak, operatör yardımı veya özel abone dış hat arama ekipmanının sağlanmasını gerektirmekteydi. Operatörler, daha önceki bir çok frekanslı sinyalleme türünü kullandılar.

Çok frekanslı sinyalizasyon (MF), iki saf ton (saf sinüs dalgası) sesin bir karışımını kullanan bir sinyalleme yöntemleri grubudur. Bell System ve CCITT tarafından çeşitli MF sinyalizasyon protokolleri geliştirilmiştir. Bunların en eskisi, uzun mesafe telefon operatörlerinin bir sonraki uzun mesafe telefon operatörüyle bağlantı kurmak için hedef telefon numarasının bir sonraki bölümünü girmek için 16 basamaklı bir tuş takımı kullandığı anahtarlama merkezleri arasındaki bant içi sinyalleşme içindir. Bu yarı otomatik sinyalizasyon ve anahtarlama, hem hız hem de maliyet etkinliği açısından başarılı olmuştur. Uzmanlar tarafından uzun mesafeli telefon görüşmeleri yapmak için MF‘in kullanılmasıyla elde edilen bu önceki başarıya dayanarak, operatörlerin yardımı olmadan son kullanıcı sinyalizasyonu için çift tonlu çok frekanslı sinyalizasyon geliştirildi.

DTMF sistemi, on basamak, A ila D harfleri ve # ve * simgeleriyle temsil edilen 16 sinyali temsil etmek için çiftler halinde iletilen sekiz ses frekansı kümesini kullanır. Sinyaller, ses frekans aralığında duyulabilir tonlar olduğundan, elektrik tekrarlayıcılar ve yükselticiler, radyo ve mikrodalga bağlantıları üzerinden iletilebilir, böylece uzun mesafeli devrelerde ara operatörlere olan ihtiyacı ortadan kaldırır.

AT&T, ürünü “ses iletim yolunu kullanan müşteri istasyonlarından buton sinyalizasyonu için bir yöntem” olarak tanımladı. anahtarlama merkezleri arasında önceden var olan MF sinyalleşme protokollerinden bazıları: MF/R1, R2, CCS4, CCS5 ve daha sonra SS7 dijital sinyalleme ile değiştirilen diğerleri. DTMF, Bell System genelinde Touch-Tone ticari markası ile biliniyordu. Terim ilk olarak AT&T tarafından 5 Temmuz 1960’ta ticarette kullanılmıştır. İlk butonlu telefonun halka sunulduğu 18 Kasım 1963’te halka tanıtılmıştır. Bell Systems‘ın ana şirketi olarak AT&T, 4 Eylül 1962’den 13 Mart 1984’e kadar ticari markayı elinde bulundurmuştur. ITU-T Recommendation Q.23 olarak standartlaştırılmıştır. İngiltere’de MF4 olarak da bilinmektedir.

Tonlu arama özelliği olan diğer uyumlu telefon ekipmanı satıcıları, tonlu arama veya DTMF olarak adlandırılır. Otomatik Elektrik (GTE), pazarlamalarında buna “Dokunmatik arama” olarak atıfta bulunmuştur. Digitone gibi diğer ticari isimler Kanada’daki Northern Electric Company tarafından kullanıldı.

Bir bant içi sinyalleme yöntemi olarak, DTMF sinyalleri, kablo şirketlerinin yararına istasyon kesintileri sırasında yerel ticari ekleme noktalarının başlangıç ve bitiş zamanlarını belirtmek için işaret tonları olarak kablolu televizyon yayıncıları tarafından da kullanıldı. 1990’larda bant dışı sinyalleme ekipmanı geliştirilinceye kadar, hızlı, onaylanmayan DTMF ton dizileri, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki ve başka yerlerdeki kablo kanallarının ticari araları sırasında duyulabiliyordu. uzaktan vericileri kontrol edin. IP telefonunda, DTMF sinyalleri, her iki uç noktanın benimsenmesi için ortak bir yaklaşım üzerinde anlaşmaya vardığı sürece, bant içi veya bant dışı tonlar olarak veya hatta sinyal protokollerinin bir parçası olarak iletilebilir.

Alıntıdır